هوالمحبوب
یه عاشق یه تنها یه فریاد
بهتردیدم به جای توضیحات اضافی در مورد خودم این چند کلمه رو بنویسم .البته شاید شما بگید این حرفا کلیشه شده اما این حرف چرتیه چون سخن عشق را از هرزبان که بشنوید نامکرر است . بگذارید یه شعر بنویسم
نمی دانم آن شب که تنها وتک نمودم در عشق تووخویش شک
چرایک نفس بعدازآن آه سرد دلم زد برای نگاه تو لک
یا این یکی
یکبار زباده مهجورشدیم
از شهرشمادوباره مادورشدیم
بعدازدوسه ثانیه شب وبی نوری
مشغول نگاه کردن نورشدیم
یا نه شاید این یکی بهتر باشه
صورت آفتاب
برنزه شده است
مثل اینکه
دوباره
تابیده ای
بگذارید یه داستانک هم بچسبونم تنگ مطلبم
بالاخره به خانه اش وبه زادگاهش رسید اودنیارا دورزده بود وبه خانه اش رسیده بود.
بگذاریه جمله ی قصار هم بگم
مرگ فلسفه را به ماآموخت وزندگی ادبیات را
راستی خودمو معرفی نکردم .من حجت زمانی هستم .دانشجوی سال سوم دبیرستان بزرگ قم .نه خرده نانی دارم ونه سرسوزن ذوقی اما مادرم بهتر ازآب روان است آن هم چه بودنی
یک حرف دوحرف برزبانم
الفاظ نهاد وگفتن آموخت
شبها برگاهواره ی من
بیدار نشست و خفتن آموخت
این هم یه شعر مادریه از ایرج میرزا تا نگید آدم بدی بوده .از امروز نمایشگاه شروع میشه منظورم بوک فیر تهرانه شاید با خواهرم سمیرا وشوهرش قاسم رفتیم .باید یکی دوتا از رمان های فوئنتس کبیر مثل اینس آئورا لورادیاز ویه کتاب هم راجع به ادبیات آمریکای جنوبی درباره ی شاعرایی مثل میسترال پاث نرودا پرادو ونویسنده هایی مثل یوسا فوئنتس مارکث بورخس وکالبینو و احتمالا یه کتاب هم از اورهان پاموک برنده ی نوبل سال پیش بگیرم .
در پایان عرضیاتم رو بایه اطلاع عمومی تموم میکنم
می دونستید شتر تنها حیوونیه که نمی تونه شنا کنه جالب بود نه
خب تا بعد .................
پسربابا
